Pomimo, iż pierwszy był Edison, to dopiero bracia Lumiere skonstruowali projektor  z prawdziwego zdarzenia, który szybko znalazł wielu zwolenników. Pomimo tego wielu Amerykanów do dzisiaj uważa Edisona za twórcę kinematografu.

Wśród pionierów kina nie zabrakło też Polaków. Pierwszymi polskimi realizatorami filmowymi na przełomie XIX i XX wieku byli: Kazimierz Prószyński – konstruktor  i wynalazca pleografu – kamery i projektora nowocześniejszego niż kinematograf, filmujący krótkie scenki rodzajowe z życia codziennego Warszawy (Ślizgawka w Łazienkach) oraz Bolesław Matuszewski który realizował krótkie filmy dokumentalne.

Początkowo rejestrowano wydarzenia dokumentalne. Z czasem jednak widzom przestało wystarczać oglądanie na ekranie tego, co mogli zobaczyć na żywo.  Chociaż za pierwszy, inscenizowanyfilm fabularny uznaje się ,,Polanego ogrodnika” z roku 1895, to dopiero na początku XX wieku zaczęto tworzyć filmy opowiadające jakieś historie, nie zaś tylko odtwarzające realne wydarzenia. Pionierem takich filmów byłGeorges Melies autor ,,Podróży na księżyc” . Melies odkrył prawie wszystkie stosowane do dziś środki wyrazowe, stworzył pierwszy scenariusz filmowy, łącząc znane dotychczas scenki w jedno widowisko, zastosował sztuczne oświetlenie filmowanych obiektów. Wykorzystał po raz pierwszy triki i efekty specjalne.

Do roku 1990 istniały już tysiące sal kinowych w Ameryce i Europie. Filmy nieme charakteryzowała powolność akcji, banalność wątków i prosta charakteryzacja, opierały się głównie na wyrazistej grze aktorskiej. Na rozwój kina wielki wpływ  wywarła gigantyczna produkcja Amerykanina Davida Griffitha ,,Nietolerancja” z 1916 roku. Film trwał az 72 godziny i choc dzisiaj uznawany jest za dzieło wybitne to wówczas nie znalazło się wielu chętnych, aby go obejrzeć.